Ita prorsus, inquam;
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quippe: habes enim a rhetoribus; Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem. Immo alio genere; Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Duo Reges: constructio interrete. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.
Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Laboro autem non sine causa; Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Erat enim Polemonis. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Aperiendum est igitur, quid sit voluptas; Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Nam quid possumus facere melius? Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Effluit igitur voluptas corporis et prima quaeque avolat saepiusque relinquit causam paenitendi quam recordandi.
Non est igitur summum malum dolor.
Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Sed nunc, quod agimus; Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Hoc non est positum in nostra actione. Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae.
- Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem.
- Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est.
- At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?
- Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?
- Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni;
Quod enim vituperabile est per se ipsum, id eo ipso vitium nominatum puto, vel etiam a vitio dictum vituperari.
- Bork
- Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam.
- Quo modo?
- Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum suum municipium esse existimet?
- Si longus, levis.
- Haec non erant eius, qui innumerabilis mundos infinitasque regiones, quarum nulla esset ora, nulla extremitas, mente peragravisset.
- Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.
- Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest.
- Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur.
- Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?
- Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset.
- Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia;
Quos ille, di inmortales, cum omnes artus ardere viderentur, cruciatus perferebat! nec tamen miser esse, quia summum id malum non erat, tantum modo laboriosus videbatur; Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur?